Milcząc wpatrywała się w niego, dopiero teraz uświadamiając sobie, na czym polega tragedia osobista. To jest właśnie to, że gdy całe twoje życie wali się w gruzy, reszta świata nie musi się tym martwić ani nawet wiedzieć o tym.
I nie wiem co mam robić. Czy iść do przodu, żyć znowu.. Czy też dalej tkwić w tym co było a co już nie powróci..
Nie tak miało być, chcieliśmy dziś żyć i iść przed siebie z uśmiechem.
Nie żyję w sprzeczności ze sobą;wiodę życie,w którym istnieją sprzeczności.
Śmierć jest tak przerażająco ostateczna,
tymczasem życie obfituje w niezliczoną ilość możliwości.
Dla niego czas wlecze się niemiłosiernie, dla niej pędzi jak szalony. Na tym polega różnica między ludźmi. A przynajmniej jedna z różnic.
Śmierć pozostawia po sobie wyrywkowe dziwne wspomnienia.
Dlaczego każdy koniec nie miałby być szczęśliwy?
Kiedy kogoś kochasz, nie masz wyboru.
...jednak co głos to głos. List jest mimo wszystko niemy.
Psy, które szczekają, nie gryzą.
