My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między ...
My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.
Bólu niektórych ran nie da się załagodzić, a wszelkie próby tylko go wzmagają.
On tak bardzo ją kochał. To straszne, tak kogoś kochać.
Czasami się budzisz.
Czasami upadek cię zabija.
A czasami, gdy spadasz,
zaczynasz lecieć.
Nieobecność nie oznacza przecież zapomnienia.
Stracić kogoś kochanego to zmienić swoje życie na zawsze.
Nie przeżyjesz tego, bo "to" jest osobą, którą kochasz.
Ból przemija, spotykasz nowych ludzi, ale pustka nigdy
się nie wypełnia. Jakżeby mogła? Śmierć nie osłabia
wyjątkowości kogoś, kto znaczył aż tyle, aby go opłakiwać.
Jak przejść przez życie, jeśli nie można zapomnieć tego wszystkiego, co zniszczyliśmy?
Nie odkładaj na jutro tego, co trzeba zniszczyć dzisiaj.
Poświęcenie z miłości to coś niemal tak potężnego, jak odkupienie duszy.
Każdy ma dane od Boga prawo do własnej głupoty.
Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.