Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie ...
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
To fakt. A fakty to najbardziej uparta rzecz pod słońcem.
Było tak jakby cała nasza nadzieja została zabrana razem z naszą Hope.
To, co czynimy za życia,
odbija się echem w wieczności.
W życiu, a szczególnie w miłości, nie można odgrywać żadnej roli.
Okazuje się że jestem taki sam jak wszyscy ludzie - widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.
Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku, a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie...
Miłość - nic na świecie nie może się z nią równać. Bo tak naprawdę tylko ona się liczy.
(...) trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę i nie dać się zwariować.
Nawet najdzielniejszym zdarza się upadek.
To co ja wiem, może wiedzieć każdy. Moje serce mam ja tylko.