
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie ...
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Od czasu do czasu trzeba spojrzeć na świat oczami kogoś innego. Podobno wtedy, zaczyna się dostrzegać tajemnicę świata i człowieka.
Nigdy nie umierają, tylko odchodzą pomiędzy cienie.
Nic nie jest tak proste jak się wydaje. Myślisz, że wszystko pójdzie łatwo, tak jak sobie zaplanujesz, ale czasami się nie udaje.
Wszystko jest na wyciągnięcie ręki, jeśli tylko chcesz po to sięgnąć.
Lek zapukał do drzwi.
I wiara otworzyła je i nic za drzwiami nie było.
Im więcej masz władzy, tym trudniej dostrzec, co leży poza jej granicami.
To niewiarygodne, jak można czuć się szczęśliwą przez tyle lat, mimo tylu kłótni, tylu upierdliwości i tak naprawdę, kurwa, nie wiedzieć, czy to miłość czy nie.
Nie mam nic do napisania, bo gdy nie ma miłości, słowa się kończą.
Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.
Niebo mnie nie chce, a piekło się boi, że nim zawładnę, więc zostanę tutaj na ziemi, z tobą.