
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie ...
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Droga to życie.
Głupota jest jasna i niewymyślna, rozum zaś wykręca się i zasłania, rozum jest podły, głupota zaś uczciwa i prosta.
Zostałam więźniem własnego umysłu - a było to naprawdę przerażające miejsce.
Świat cały jest przerażającą kolekcją świadectw, że ona istniała i żem ją stracił!
Serce nie kieruje się logiką.
Wesołych Igrzysk Głogowych i niech los zawsze wam sprzyja.
Bycie człowiekiem jest przereklamowane.
Łatwo wciągnąć się w grę, „co by było, gdyby”, ale jest to krótka i śliska droga do rozpaczy.
Technika, pomyślał. Zbliża ludzi, pozwalając im być samotnikami.
Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.