Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie ...
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Udostępnij:
Inspiracje:
zawsze spóźniona w tym uczuciu do Ciebie, ale wiedz, że ono zawsze było, jest i będzie we mnie żyło, bo zawsze to byłeś tylko Ty, teraz to wiem
Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.
Szyby lecą, szklarz się śmieje.
Sumienie to ten cichy, łagodny głos, którego nikt nie słucha
-Płakałeś?
-R o n i ł e m łzy. Nie płakałem.
Bezpieczne życie jest gorsze od śmierci.
Wielcy pisarze mają często dziecinny wyraz twarzy.
Mężczyzna trudny jest wart grzechu.
Wiem, że codziennie wali się niebo.
Chęć i potrzeba to dwie różne rzeczy.