Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie ...
Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.
Udostępnij:
Inspiracje:
To tajemnica Wszechświata, którą wielu ludzi zdaje się ignorować: dostajesz więcej tego, na czym się koncentrujesz.
Śniła o mnie i to nie był żaden koszmar. Chciała, żebym z nią został tam, w jej śnie.
A potem zacznę żonglować śnieżkami w piekle.
Przecież pan się budzi tylko po to, żeby sprawdzić na zegarze ile jeszcze panu zostało do zaśnięcia.
(...) czas zawsze odbiera pamięć swoim świadkom.
Jesteś ukrytym wierszem mego serca. Czytam Cię bez przerwy, uczę się ciebie na pamięć w każdej chwili naszej rozłąki.
Fale morza z głuchym szumem uderzały o brzeg i wracały; był to odgłos pełen smutku.
Zawsze byłaś dla mnie spokojem i czułością szeptu. Kocham cię.
Obraz świata zmienia się z każdym kieliszkiem. Picie nie jest drogą linearną, a zmianą wymiarów.
Każdy wybór zmienia świat.