Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je ...

 Może coś panom podać? Kieliszeczek cyjanku?

 Nieodłącznym składnikiem nauki życia jest zdobywanie niezależności.

 Musi być jakaś droga pośrednia, że można jakoś dojść
do ładu z tym zasranym społeczeństwem,
niekoniecznie kompletnie się do niego przystosowując.

 Jakimi słowami wyjaśnić, że życie, które się wiodło wczoraj, ma się już nijak do dzisiejszego życia?

 Gdybym widział cię codziennie do końca świata, zapamiętałbym jak wyglądałaś dzisiaj.

 Ale w życiu nie ma powtórek.

 Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.

 ...posiadanie męża i dzieci równa się przepierce mózgu, człowiek staje się czymś w rodzaju głupiego niewolnika w małym, totalitarnym państewku.

 Ludzie niczego nie boją się tak, jak własnej pamięci. A ze wszystkich ludzi na świecie ja się jej najbardziej boję.

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.