
Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.
Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.
Przyszłość należy do tych, którzy wierzą w piękno swoich marzeń.
Miarą człowieka nie jest tytuł przed jego imieniem.
Ale zakochać się to nie znaczy kochać. Zakochać się można nienawidząc.
Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.
Odpowiedzieć samemu sobie, "kim tak naprawdę jesteśmy", to rzecz arcytrudna, ja wiem, ale jeśli umrzesz, nie odnajdując odpowiedzi, to trochę tak, jakbyś nie żył, a zamiast ciebie przez te kilkadziesiąt istniała jakaś galaretowata istota dopasowująca się tylko i wyłącznie do foremki, w którą została włożona.
Pisanie jest całowaniem głową.
Sława jest jak woda - szklanka gasi ci pragnienie, rzeka cię topi.
Po co chować urazę? (...) Co można zyskać, rozpamiętując dawne krzywdy? Nic. W ten sposób krzywdzisz tylko siebie, nikogo innego.
To najfajniejsze miejsce w mieście. Ludzie umierają by się tu dostać.
-Wie pan, któregoś dnia budzi się pan rano i uświadamia sobie nagle, że wszystkie pociągi już odjechały.
-Zawsze jest jakiś pociąg, do którego jeszcze można wsiąść. Zawsze.