
Wilków się bać, do lasu nie chodzić.
Wilków się bać, do lasu nie chodzić.
Zranione serce trudniej uleczyć niż zranione ciało.
Człowiek nigdy nie wie na pewno, jakie miejsce zajmuje w czyimś życiu.
Ano, cóż, paskudny otacza nas świat
-mruknął wreszcie.
-Ale to nie powód, byśmy wszyscy paskudnieli.
Dobra nam trzeba.
Bo miłość jest jak płatek róży- trzyma się gdy kochasz, odpada gdy zdradzisz.
Tęsknie, gdy nie ma cię przy mnie. Jesteś żarem, bez niego stygnę!
Nigdy nie koncentruj się tak bardzo na tym, czego szukasz, bo nie zauważysz tego, co właśnie znalazłeś.
Wszystko by oddał, żeby być sam, ale czuł, że ani jednej chwili nie wytrzyma w samotności.
Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.
(...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.