Dla niej rzeczywistość zatraciła swą realność.

 Śmierć, podatki i rodzenie dzieci! Żadna z tych rzeczy nie przychodzi nigdy w porę!

 Pierwsza miłość to taka słodka udręka.

 Czuję się jak więzień.
I co z tego, że nie ma krat?
Kraty są we mnie, w mojej głowie

 Pamiętam. Pamiętam wszystko. I to boli mnie najbardziej.

 W kalendarzu wszystkie dni wyglądają tak samo, ale nie są jednakowo ważne.

 Im więcej widzę, tym mniej rzeczy jestem pewien.

 Jakże często człowiek znajduje urodę tam, gdzie najmniej by się jej spodziewał.

 Bez groźby śmierci nie ma żadnego powodu, by żyć.

 Myślę, że jestem głupi albo może tylko szczęśliwy.

 Możesz uciekać, ale się nie ukryjesz.