Moje życie zaczęło się w dniu, gdy cię spotkałem.

 Nazwany ziomusiem Narrator trochę spuścił z tonu.

 (...) myślimy, że idziemy naprzód, ale wracamy, cofamy się, nie wiadomo czy wchodzimy, czy wychodzimy.

 Dałem Ci to, co miałem najcenniejszego.

 [...] bezinteresowność i odwaga nie tak bardzo się różnią.

 Prawda nie blednie od powtórzeń!

 Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury.

 "Nie można stracić kogoś, kogo się nigdy nie miało."

 Nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale.

 Muzyka to prawdziwe tchnienie życia. Je się, żeby nie umrzeć z głodu. Śpiewa się, żeby czuć, że się żyje

 Przyjaźń rodzi się w momencie,
gdy jedna osoba mówi do drugiej:
"Co? Ty też? Myślałem, że tylko ja".