Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.
Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.
Moi rodzice zawsze obchodzili się ze mną ostrożnie, aż do dnia, gdy zdecydowali, że muszę umrzeć.
Zgubiłem się w mroku, a Ty mnie znalazłaś.
Płonąłem, tak bardzo, a Ty dałaś mi lód.
Znać ciebie i nie kochać, kochać cię, a nie kochać wiecznie - oto dwie rzeczy równie niemożliwe.
Kto nie ryzykuje, ten przegrywa dwa razy
Dom jest tam gdzie cię rozumieją.
Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.
Ja tylko walczę o siebie,
ja tylko nie chcę umierać,
ja tylko pragnę pokochać.
Z tym, że wszystko się kończy. A to, co spokojne i normalne, z reguły kończy się pierwsze.
Najgroźniejszym wrogiem człowieka jest jego układ nerwowy
Można tęsknić tylko do tego, o czym się pamięta...