
Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są ...
Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są oddać nawet życie.
Adwokat nie jest od tego, żeby klienta osądzać.
Naszym zadaniem jest mu pomagać.
Trudno zapomnieć o kimś,
kto dał ci tyle pięknych chwil.
Ludzie widzą to co, chcą widzieć.
Jesteśmy szaleńcami z tego szpitala przy szosie, psychoceramikami, stukniętymi garnkami ludzkości.
My to zawsze coś dużo więcej niż ja.
(...) życie podobne było czasem do partii pokera: nawet ze złymi kartami można było czasem wygrać.
Słodko, słodko otrząsnąć pył z obuwia i odchodzić nie pozostawiając nic za sobą, nie, nie odchodzić, ale iść... [...] Odchodzić idąc, iść odchodząc i nie czuć nawet wspomnienia.
Żeby wszystko grało, musisz sam zostać dyrygentem.
Nie mogła znieść, że czegokolwiek potrzebuje od tych ludzi, ale potrzebowała...
Bądź przeklęty, żeś mnie do śmiechu pobudził, czego w tym roku nie zamyślałem czynić.