
Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są ...
Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są oddać nawet życie.
Bądź zawsze gotów mówić co myślisz, a podlec będzie cię unikał.
Nadzieja mamy to niebezpieczna rzecz.
Sentymentalizm zawsze jest pierwszą oznaką oporu wobec postępu.
Kto by się przejmował winem i różami? To każdy potrafi. A pokazać drugiej osobie, że nie możesz bez niej żyć? To się dopiero nazywa romantyzm.
Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.
Łańcuch jest tak mocny,
jak jego najsłabsze ogniwo,
a życie to w końcu łańcuch.
Życie to nie albo-albo. Życie się stopniuje.
Starość ma jedną zaletę — nie musisz się bać, że umrzesz młodo.
Nikt nie może znaleźć czasu, a jedynie mądrze wykorzystać ten, który mu dano.
Śmierć jest siostrą snu.