Kłamstwo ma charakterystyczny zapach. Prawda też.

 Nie potrafię tak dobrze mówić, żeby mnie nie można było zrozumieć.

 Im większa miłość, tym większa tragedia. Te dwa elementy zawsze idą w parze.

 Gdy chcesz zburzyć mur, nie zaczynasz od tego co jest za nim, ale od tego, kto go postawił.

 ... wciąż wierzyłem w piekło; to istnienia nieba nie byłem już pewien.

 Tak, miłość zapewne może odmienić człowieka, ale rozpaczy udaje się to znacznie szybciej.

 Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?

 Strasznie było by umrzeć, nie wiedząc, co to prawdziwa miłość.

 Już nie wiem, czy rzeczywiście się dziwię czy wywołuję w sobie to zdziwienie,
zdziwiony tym, że się nie dziwię.

 Szukając szczęścia – czy je znajdę? Nie wiem.
Wiem, że wspaniale jest być człowiekiem pod błękitnym niebem.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.