
Bez cierpienia jakaż by z życia była przyjemność; wszystko obróciłoby ...
Bez cierpienia jakaż by z życia była przyjemność; wszystko obróciłoby się w jedno nie kończące się nabożeństwo: święte, ale dość nudne.
Kiedy dzieli się poduszkę dzieli się też tajemnice.
Chciałem wzbudzić w sobie nienawiść (...), ale nie potrafiłem. Prawdziwa nienawiść to dar, którego człowiek uczy się latami.
Szczęście to coś do zrobienia, ktoś do kochania i nadzieja na coś.
Serce człowieka jest jak ptak zamknięty w klatce ciała.
Szczęście jest kobietą.
Chodzę tam, dokąd chcę i kiedy chcę.
Byłam dzieckiem, któremu brakowało miłości i poczucia bezpieczeństwa.
Nie śmiem pomyśleć tej myśli aż do końca.
Bo wojna, unicestwiając miliony ludzkich istnień, udowodniła paradoksalnie, że właśnie ludzkie życie jest największą wartością.
Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść jego utraty.