Nazwiska odbijają się echem w pokojach przeznaczenia.

 (...) nikt nie potrafi być w pełni obiektywny, gdy chodzi o rzeczy ważne.

 Czy dostałaś kiedyś wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?

 Miłość jest dziwna. Ma w sobie coś z narkotycznego uzależnienia.

 Jeśli kropka jest murem, to dwukropek jest drzwiami.

 To, co czynimy za życia,

odbija się echem w wieczności.

 Ostatnie spojrzenie pamięta się najdłużej.

 Kto czyta książki, żyje podwójnie.

 Zawsze musi być jakiś cel, żeby odczuwało się chęć.

 Trzeba byłoby stu oczy, żeby je móc na wszystko przymykać.

 (...)"Wiecznosć nie sprawia,że zapomina się o stracie,ona tylko staje się znosniejsza."