Jeśli wie wiesz co powiedzieć, mów prawdę.

 Jeśli nie możesz inaczej, udawaj, że radzisz sobie w życiu.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest sen.

 To się nie zdarza,
żeby cokolwiek było
tak, jak już było.

 Później bywa zwykle za późno.

 Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz.

 Życie nie jest tym, co żyjemy, to, co my sobie wyobrazić, że żyjemy.

 Można nabierać cały świat jakiś czas i kilka osób cały czas,
ale nie można nabierać wszystkich ciągle...

 W tym pokoju ciągle sama. W tym pokoju tylko ja. Chciałabym by był ktoś tu. Niestety jestem jak zwykle tylko ja.

 Przez chwilę byłeś człowiekiem. I znowu chcesz zostać apostołem, ty diable?