Ludzkość! Jakaż ona szlachetna! Jakże chętna do poświęcenia... kogoś innego!

 Po co chować urazę? (...) Co można zyskać, rozpamiętując dawne krzywdy? Nic. W ten sposób krzywdzisz tylko siebie, nikogo innego.

 Każdy w końcu dostaję to, na co zasłużył.

 Cóż, cierpieć bez skargi to jedyna rzecz, której należy się nauczyć w tym życiu.

 Każdy wybiera swoje własne wojny.

 Widocznie można przeżyć nawet to, co najgorsze.

 Wszyscy wiemy, że czeka nas śmierć, ale nikt w to nie może uwierzyć.

 Tylko ten, kto zawsze był samotny, może ocenić szczęście obcowania z kimś drugim.

 Póki jest nadzieja na zemstę, można wiele przetrzymać.

 Nie obrażaj więc mojej inteligencji poprzez czynione na pokaz zaniżanie własnej.

 Długo wędrowałem, zanim doszedłem do siebie.