Jest o wiele za wcześnie, żeby już było wcześnie!

 Aby osiągnąć szczęście, trzeba znać cierpienie.

 Słyszałem, że odwaga i szaleństwo są kuzynami.

 Pewnego dnia obudzisz się i okaże się, że nie ma już wystarczająco dużo czasu na zrobienie wszystkich rzeczy, które zawsze chciałeś zrobić. Zrób je teraz.

 Mount Everest, pokonałeś nas. Ale ja wrócę. I ja pokonam ciebie. Ponieważ ty już nie możesz urosnąć, a ja mogę.

 Nic do niego nie czuła, więc nie mógł jej zranić.

 Próżność, gdy uderza do słabej głowy może okazać się zgubna.

 Jeżeli już mam być komuś lub czemuś wierna, to przede wszystkim sobie samej.

 "Widziałem najlepsze umysły mego pokolenia zniszczone szaleństwem,
głodne histeryczne nagie,
włóczące się o świcie po murzyńskich dzielnicach w poszukiwaniu wściekłej
dawki haszu,
anielogłowych hipstersów spragnionych pradawnego niebiańskiego
podłączenia do gwiezdnej prądnicy w maszynerii nocy,
którzy w nędzy łachmanach z zapadniętymi oczyma w transie czuwali
paląc w nadnaturalnych ciemnościach tanich mieszkań, płynąc poprzez
dachy miast, kontemplując jazz (...)"

 Zaledwie cienka linia odgradza przyjemność od bólu i nie trzeba być szalonym, by to przyznać.

 Jak mam żyć, żeby to wszystko miało sens? Żeby to wszystko minęło i odeszło.