Wbrew pozorom mam odrobinę delikatności i jej używam.

 Twój dom może ci zastąpić cały świat. Cały świat nigdy nie zastąpi ci domu.

 Ja myślę czasem o szczęściu takim, którego by żadne najprzeciwniejsze wiatry rozwiać nie mogły i innego - nie chcę.

 Nadzieja to jedyna rzecz, która może jeszcze wszystkich nas ocalić.

 Nie bój się, nie lękaj! Wypłyń na głębię!

 Nic nie jest twoje, jeśli nie potrafisz się tego wyzbyć.

 Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.

 Jego głos nie tylko ociekał sarkazmem, ale brzmiał jak marynowany w nim przez wiele dni.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie typu:  - Człowiek się uczy na błędach.  - Co nie zabije to wzmocni.  - Podróże kształcą.  To wszystko nieprawda. Nie podpisałbym się pod tym i moim dzieciom bym tego nie powiedział. Jestem psychologiem od 25 lat i znam ludzi, którzy potrafią 10 lat walić głową w ścianę. I ciągle są zdziwieni, że ich głowa boli a ściana stoi. Także człowiek się uczy na błędach wtedy kiedy wie, że je popełnia. Podróże kształcą? Tak, ale tylko wykształconych ludzi. Ludzie jadą do Egiptu, stoją pod piramidami i mówią: Patrz jaka niska, wyższa się wydawała. I to jest koniec refleksji na temat trzech tysięcy lat historii. Jadą do Meksyku i na pytanie "Jak było?" mówią: Meksyk jak Meksyk ciepło było. [...] No i co nie zabije to wzmocni, to nieprawda. Co nie zabije to, nie zabije, wcale nie musi wzmacniać. Potrafi sponiewierać i zostać na całe życie.

 Pytasz jakie blizny najdłużej się goją?
Te po szczęściu.