[...] nawet szczęśliwe numery nie zawsze wygrywają.

 Za każdym razem, gdy wymawiasz słowo „przyjaźń”, ono godzi we mnie niczym nóż.

 Nie szukaj swego przeznaczenia, bo to ono szuka ciebie.

 Bardziej niż umrzeć, chciałem tylko jednego: żyć.

 Serca znikną, a gwiazdy za nimi, jedno jest złamane, jedno świeci pustkami.

 Przeszłość każdego człowieka jest w nim zamknięta jak karty książki,
którą on zna na pamięć, a przyjaciele mogą przeczytać tylko tytuł.

 Proszę, nie zamykaj serca na miłość, bo to największy skarb.

 Nie tylko krew wypełnia
moje serce. Jest tam
jeszcze czyjeś imię,
miłość i nadzieja.

 Bo być matką to nie tylko urodzić dziecko. To także uczestniczyć w jego życiu.

 Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 Miłość pozostawia blizny.