Łatwiej jest stworzyć nowe ciało, niż naprawić zniszczone.

 Serce człowieka ma to do siebie, że z im większych wyżyn spada, tym dotkliwiej pęka.

 Czasem można pobłądzić, kochać nieodpowiednią osobę, płakać nad drobnostkami, ale to jedynie zbliżyło nas do miejsca, w którym jesteśmy. Wszyscy popełniamy błędy, mamy rozterki i żale z przeszłości. Ale każdy z nas ma siłę by ukształtować nowe dni w swą przyszłość. Każda rzecz, która przytrafia nam się w życiu przygotowuje nas do tego, co ma jeszcze nadejść.

 Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?

 Życie nie jest tym, co nam się przydarza, lecz tym, jak na to zareagujemy.

 
Niemożliwe jest zbudowanie solidnego fundamentu na piasku niepewności.

 Człowiek miewa w życiu takie chwile, że lubi otaczać się przedmiotami, które przypominają smutek.

 Lęku nie należy się wstydzić. Jest równie naturalny i konieczny jak zabawa albo ból.

 Wydaje mi się, że małym dzieciom najczęściej wystarcza do szczęścia bliskość matki.

 To takie smutne, wszystko takie smutne; przeżywamy nasze życie jak idioci, a potem umieramy.

 Była ogniem. Była ciemnością. Była pyłem, krwią i cieniem.