[...] jeśli nadzieja jest żywa, utrzyma cię przy życiu.

 Na przyszłości nikt jeszcze nie stracił, a przeszłość niejednego już do wiatru wystawiła.

 Pisarz to człowiek, który nauczył swój umysł nieposłuszeństwa.

 Jak Pan Bóg chce kogo ukarać, to mu najpierw rozum odbiera.

 Przegrywa nie ten który padł, lecz ten który nie chciał powstać.

 Za darmo jest tylko śmierć, a i ona kosztuje życie.

 Człowiek, który stracił wszystko nie cofnie się przed niczym.

 Za kilka dni, któż o tym wie, może się zdarzy coś co nie zdarzyło się.

 Nie obchodzi mnie nikt z wyjątkiem mojej osoby.

 O ile słodsze byłoby życie, gdyby wszystko działo się w odwrotnej kolejności, gdyby po dziesięcioleciach rozczarowań można było w końcu osiągnąć wiek, w którym człowiek nie przyznaje się do żadnej porażki, kiedy wszystko jest możliwe.

 Zarozumialstwo jest jak katar. Udziela się.