[...] jeśli nadzieja jest żywa, utrzyma cię przy życiu.

 Byłam wściekła, że nie potrafię się przy nim kontrolować - i że muszę.

 Wszyscy popełniamy błędy (..) ale Ci, którzy je dostrzegają, są już w połowie lepszymi ludźmi

 Jak można być jednocześnie szczęśliwym i załamanym ?

 To miłość nawraca serca i daruje pokój ludzkości, która wydaje się czasem zagubiona i zdominowana przez siłę zła, egoizmu i strachu.

 Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?

 Jeśli słuchalibyśmy naszego rozumu,
nigdy byśmy się nie zakochali.
Nigdy nie przeżylibyśmy przyjaźni.
Nigdy nie rozpoczęlibyśmy biznesu,
bo bylibyśmy zbyt cyniczni. Ale to nonsens.
Za każdym razem trzeba skakać w przepaść
i budować skrzydła po drodze.

 Żaden człowiek nie wie, co leży za rzeczywistą śmiercią.

 Boże drogi, byłem dżentelmenem.[…]
Teraz wiem tyle, że kobiety rzadko sypiają z młodymi dżentelmenami. Wyszyjcie to na makatce i powieście sobie w kuchni.

 Odkąd cię poznałem, po raz pierwszy w życiu zrozumiałem, o co walczę. Jesteś dla mnie każdym wschodem słońca, którego nigdy nie zobaczę.

 Wydaje mi się, że jedną z ról rodziców jest próba zabicia swoich dzieci.