Słowa to anarchiści. Pozwólcie im na swobodę.

 Ale pamiętaj, że gałąź, która się nie ugina, pierwsza złamie się w czasie burzy.

 Czasami naprawdę istnieje tylko jedno wyjście.

 Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.

 Czytanie to kino w głowie.

 To, że jestem mną i nikim innym, jest jednym z moich największych walorów. Emocjonalne rany są ceną, którą płaci się za bycie niezależnym.

 Mówiąc, że u Ciebie dobrze dajesz mi do zrozumienia jak wyśmienicie sobie beze mnie radzisz...

 Pogoń za szczęściem się kończy. Zawsze bezcelowa, ale dla której warto poświęcić życie.

 To, co przeraża nas w ciemną burzliwą noc, za dnia wydaje się zaledwie interesujące.

 Jeśli nie potrafisz powiedzieć nic pożytecznego, lepiej się nie odzywaj.

 Oboje dążyli do wspólnego celu, bo on kochał i pragnął ją wielbić - a ona kochała i pragnęła być uwielbiana