A ja za dużo widzę, zbyt mocno czuję...

 Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.

 Nagle zdajesz sobie sprawę z tego, że to już koniec. Nie ma drogi powrotnej. Zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy. Już nigdy nie poczujesz się tak samo. Nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo.

 Dom, w którym nie rozbrzmiewa śmiech dzieci, jest martwy.

 Poranna kawa bez Ciebie obok mnie, nie smakuje tak dobrze jak wtedy kiedy przy mnie byłeś..

 Moje serce usłyszało, co mówiło jego serce i poczuło się szczęśliwe.

 Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.

 Wkroczyła w jego życie i do jego serca, jakby tam właśnie było jej miejsce. I wtedy pomyślał, że - cholera - tak właśnie jest.

 W nocy tworzymy sobie koszmary, tracimy rozsądek (...)

 Świat jest jednak ciężko chory.

 Histeria to luksus, na który chwilowo mnie nie stać.