Nie potrafiłam nie zaufać temu, co dostrzegłam w jego oczach.

 Nie, to nie grzech być szczęśliwym.

 Wyraźnie poczułam, że powinnam go nie tylko kochać, ale zdecydowanie lepiej karmić.

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Wiatry nie wieją w kierunku w którym chciałyby płynąć statki.

 Demony atakują, zagnieżdżają się pod sufitem i plują z góry na moją psychikę.

 Małżeństwo pozbawione uczuć to gorsze piekło niż życie w samotności.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Psu, kiedy śpi, Cyganowi, gdy przyrzeka, żonie, gdy płacze – nie wierz.

 Moja twarz jest ze szkła i chciałabym, żeby ktoś się o nią skaleczył.

 Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.