Człowieka nie określają jego wady, ale sposób, w jaki je ...

 Możesz zamknąć oczy na rzeczy, których nie chcesz widzieć, ale nie możesz zamknąć serca na rzeczy, których nie chcesz czuć.

 Ważne, by pamiętać, że zawsze po rozpaczy może nastąpić radość.

 ... w prawdziwym świecie nigdy nie dostaniemy drugiej szansy, by żyć pełnią życia.

 Jeżeli wygram, wszyscy uznają mnie za geniusza. Jeżeli przegram, będę wariatem. Tak pisze się historię.

 To chyba w ludziach najsmutniejsze -
ich najważniejsze myśli i uczucia często umykają niewypowiedziane
i mało kto umie je właściwie odczytać.

 Gdyby Cię nie było, mówiłabym dużo mniej i czuła trochę za mało.

 Żyjemy długo, bardzo długo i pracowicie, w przerwach pomiędzy intensywnymi momentami największego smutku – i także największej radości, żyjemy w ekstatycznych momentach,
lecz pomiędzy nimi trwają epickie przerwy.
W życiu najwięcej jest właśnie tych przerw, które, spragnione może następnej epifanii, lękające się następnej klęski, rozpościerają się między wielkimi i rzadkimi momentami jak łagodny płaskowyż, w wysokich górach. Póki znajdujemy się na płaskowyżu nie umiemy nigdy zgadnąć, co jeszcze się wydarzy, co przyniesie następne gwałtowne uderzenie życia. Nieraz myślimy, że nic się już nie wydarzy, że smutek nigdy się nie skończy. Ale na ogół mylimy się – zawsze przychodzi następny wstrząs,
czasem też następna radość. Zawsze przychodzi
kolejny rozdział, a w nim ukryte skarby –
żyjemy w chwili i w trwaniu.

 Zostaje Ci wzruszenie ramion - pamiątkowy gest po tym, że umieliśmy latać.

 Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.

 Kochać kogoś z litości to znaczy nie kochać go naprawdę.