Człowieka nie określają jego wady, ale sposób, w jaki je ...

 [...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.

 Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego trudno nam dojrzeć prawdę.

 Należy spodziewać się tego,
co najlepsze: zło przyjdzie samo.

 Fortuna to niestała dziwka zwariowana na punkcie ironii.

 Tak świt nam blaknie w światło dnia.
Wszystko, co złote, krótko trwa.

 Im lepszy płot, tym lepsi sąsiedzi.

 Miłość to wiatr wiejący w żagle życia. Nie kocha się po coś, czy wbrew czemuś. Kocha się... tak po prostu. I właśnie to jest najpiękniejsze w tym uczuciu.

 Zmęczony sobą i swym czasem.
Zmęczony ograniczeniem, niemocą, niepojmowaniem.

 Czas rozciąga się, zatrzymuje się w zależności od potrzeb serca.

 A jednak często jest, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem.