Nauczyłeś mnie, że można żyć dalej bez względu na rozpacz ...

 To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.

 Gdybym patrzyła jedynie oczami, zagubiłabym się w waszym mrocznym świecie.

 " Kto by się przejmował winem i różami? To każdy potrafi. A pokazać drugiej osobie, że nie możesz bez niej żyć? To się dopiero nazywa romantyzm. "

 Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza. Obracamy się w świecie, który nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Ale tej jasności, jaka jest, wystarczy dla człowieka dobrej woli. (...) na próżno usiłowaliśmy zrozumieć wszystko. Życie nasze toczy się w półmroku. Prawdopodobnie wiele zagadek moglibyśmy jeszcze rozwiązać w sposób naturalny, ale zawsze pozostanie pewne minimum - nierozwiązalne. Tak zawsze.

 Śmiej się, ile tylko masz ochotę. Mówią, że to dobre dla duszy.

 Problem nierozwiązany trzeba podzielić na mniejsze kawałki i rozpracować po fragmencie.

 Można unieważnić słowa, nie można unieważnić milczenia.

 Mam tajemnicę.
I to nie jedną z tych przyjemnych.

 Człowiek nie wie, na ile go stać, dopóki nie spróbuje.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.