Czego nie można zmienić, to trzeba polubić.

 Nigdy nie jest za późno, żeby zawrócić z drogi, którą się obrało.

 Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo
nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem
jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się
zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem.
Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że
wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg
chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej,
ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie
na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich
okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na
każde zmartwienie. I wierzę mocno, że
natura potrafi ukoić każde cierpienie.

 Choć to szaleństwo,
Lecz jest w nim metoda

 Zazdrosna miłość, odwieczne pożądanie, skryte w sercach

 Czas mija nawet gdy ma się zamknięte oczy i zasłonięte uszy. Tik tak tik tak.

 Ludzie bardzo chcą ufać, zwierzać się. Tylko zwykle się boją.

 Tak długo, jak będziesz przejmował się tym,
co sądzą o tobie inni, mają cię w ręku.
Kiedy już przestaniesz wypatrywać uznania
z zewnątrz, będziesz panem samego siebie.

 Trzeba się najpierw zgubić, by dotrzeć do tego,
czego nie można znaleźć, w przeciwnym razie
każdy by wiedział, gdzie tego szukać.

 Kiedy sięgasz do gwiazd, być może nie dotkniesz żadnej z nich, ale na pewno nie skończysz z garściami pełnymi błota

 To co przykryte, wydaje się ciekawsze niż to, co na wierzchu.