Przebywanie z tobą wydaje mi się... jakieś słuszne. Naturalne, takie ...

 My zabijamy czas, a on zabija nas.

 Rzeczy proste można robić w pojedynkę, do katastrof wymagany jest zespół.

 Miłość nie stoi w miejscu, nie czeka jak kamień; trzeba ją stworzyć, jak chleb, przez cały czas trzeba ją stwarzać na nowo.

 Dziękuję, Wando. Siostro. Nigdy cię nie zapomnę.
Bądź szczęśliwa, Mel. Ciesz się życiem. Doceniaj je.
Będę, obiecała.
Żegnaj - pomyślałyśmy obie naraz."

 Powitał mnie z ogromną czułością, gdyż był pijany.

 Kamienie i wspomnienia trwają wiecznie.

 Maski się zmieniają,
ale twarze pod maskami

pozostają te same.

 Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.