Cudze błędy mamy na oku, nasze poza nami.

 Przyzwyczaili się. Popłakali a potem się przyzwyczaili. Człowiek jest podły i do wszystkiego się przyzwyczaja.

 Niczego nie da się zacząć na nowo, a to, co minęło, nigdy nie wraca.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Wdzięczność ma krótką pamięć.

 Łatwo być szydercą, jednak dużo trudniej o konstruktywne rozwiązanie problemu.

 Nigdy nie zwyciężysz wroga, którego twoja wyobraźnia uczyniła niepokonanym.

 Stan tępego bólu.

 Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?

 Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie, zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

 DOŚWIADCZENIE – nazwa,

jaką nadajemy naszym błędom.