Cudze błędy mamy na oku, nasze poza nami.

 
Była kobietą, była piękna, była blondynką i była... dziwna.

 Nie w tym rzecz, ile jeszcze przed nami upadków, ale w tym ile razy będziemy mieli siłę wstać.

 Drapieżniki łowi się podstępem, zwierzęta domowe – arkanem.

 Piekło to świadomość naszych błędów bez możliwości naprawy.

 Ponieważ [...] większość ran zadają nam najbliżsi, związek z drugim człowiekiem jest też miejscem, w którym najlepiej się one goją [...].

 Jedyny sposób, by odkryć granice możliwości, to przekroczyć je
i sięgnąć po niemożliwe.

 Ludzi można zrozumieć tylko wtedy, gdy się zna ich przeszłość.

 Można mieć poczucie, że się tonie, nawet jeśli w zasięgu wzroku nie ma skrawka wody.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Czasem są koszty, których nie da się spłacić pieniędzmi.