Nie wstydzić się siebie. To jest jedyna prawdziwa wolność.

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

 Każda kropla szczęścia musi nieść ze sobą ocean goryczy.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Niektóre pytania muszą pozostać bez odpowiedzi.

 To dopiero początek i nic z tego, co nas czeka, nie będzie proste.

 Był poetą, miał więc prawo wzdychać, ile chciał.

 Nie rób sobie nadziei, a nikt cię nie zrani. Nie ufaj i nie kochaj, a nikt cię nie zrani. Złam własne zasady.

 (...) najczęściej ludzie się mylą co
do stanu własnych uczuć.

 I ślepemu zdarzy się, że coś znajdzie, kiedy długo szuka.

 A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.