Umrę ci kiedyś. Oczy mi zamkniesz. I wtedy — swoje ...

 Jak można przechodzić koło drzewa
i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?

 - Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem, zupełnie niezwykła.

 Wspomnienia ożywają, wypełniając głowę obrazami przeszłości.

 Czy prawda służy wam jak zastraszony kundel, obszczekujący tego, kogo wskaże wasze poczucie winy?

 Ten facet był jak nałóg - brzydki, niezdrowy i groził zawałem.

 Na sercu mi ciężko od czegoś, czego nie pojmuję.

 Albowiem w Babim Jarze zabijano dzieci, a w tej samej chwili mieszkańcy Berlina i Waszyngtonu dolewali sobie śmietanki do kawy, dziękuję, bez cukru.

 Przeznaczeniem kobiety jest cierpieć w milczeniu.

 Nigdy nie zapominaj, kim jesteś.

 Śmierć jest łatwa, prosta, życie jest trudniejsze.