Wiesz, jak tak myślę, że prędzej czy później nadszedłby taki ...
Wiesz, jak tak myślę, że prędzej czy później nadszedłby taki moment, że już nigdy więcej byśmy się nie spotkali.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.
Wiesz, co się dawniej opłacało? Umieć kochać!
Umierając, jeszcze żyjemy.
Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.
Wiedza zawsze boli.
Miłość – zabije cię i jednocześnie ocali.
... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, czego nie może stracić.
Ależ milordzie, pan jest goły!- oznajmiła, wstrząśnięta nie do opisania.
Istnieją tylko dwa dni w roku, w których nic nie może być zrobione. Jeden nazywamy wczoraj, a drugi jutro. Dzisiaj jest właściwy dzień, aby kochać, wierzyć i żyć w pełni.
Ten, kto ratuje życie jednego człowieka, ratuje cały świat.