Odciął jej skrzydła, uśpił motyle i potłukł duszę.

 Choć droga niedaleka, nie dojdziesz, jeśli do celu nie zmierzasz.

 Miłość to coś, czemu... czemu nie można się oprzeć.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 Nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw.

 Uczyć się, nie myśląc, to strata czasu, myśleć, nie ucząc się, to szkodliwe.

 Taka jest właśnie przeszłość: unosi się, potem osiada i gromadzi warstwami.
Jeśli się straci czujność, pogrzebie cię.

 Rozłączyć- to jak podzielić łąkę na pół.

 To naprawdę coś. Mój nos. Zjadł mi go kos, co leciał na skos.

 Widzimy ludzi i rzeczy nie takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi my jesteśmy.

 To, co zdobyliśmy z największym trudem, najbardziej kochamy.