Czasami najtrudniej jest uwierzyć w prawdę.

 Wynocha z mojego nieba, chłopaki!

 Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.

  (...) zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty!

 No i czuję zmęczenie - podnieś kamień, zważ go na dłoni- taki dźwigam ciężar. Takie ciężkie mam serce.

 W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.

 A z emocjami jest jak z kolorami, trudno je opisać.

 Ocean czasu - chcemy czy nie - zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.

 Jak mocno trzeba tęsknić za kimś kogo sie nigdy nie znało?
Tęsknić tak mocno, ze tchu braknie w piersiach?
Nie wiedzieć, daremnie czekać na wieści, ukrywać ból,
zżerajacy od środka - oto największa gorycz, jakiej może doznać człowiek.

 Kim ty jesteś?
-A jak myślisz?- Diabłem w niebieskiej spódnicy!

 Patrzyłem na wiele kobiet z pożądaniem, ale Bóg wybaczy mi to.
Wiele razy popełniłem cudzołóstwo w moim sercu.