Umrzeć to nie sztuka, natomiast sztuką jest żyć. Prawdziwym arcydziełem ...
Umrzeć to nie sztuka,
natomiast sztuką jest żyć.
Prawdziwym arcydziełem - żyć i nie zejść na psy.
Czytanie o cudzych problemach pozwala znakomicie zdystansować się do własnych.
Sedno radości życia, jego piękna, tkwi w tym, że życie może nas zaskakiwać.
Nawet jeśli kończy się jedna przygoda, to druga się zaczyna.
Miłość ma zawsze w sobie coś z cudu.
Są rzeczy, które można omówić i takie, które można tylko opłakać
(...) i tak wszystko zaraz się skończy i nic nie zostanie tu po nas, tylko piasek jasny
na plaży wiecznego życia,
po nienawiści - zgliszcza,
po krzyku - głucha cisza,
po człowieku - proch.
Po wschodzie, południu jest zachód i dzień gaśnie
w gęstej ciemności, więc mocno się przytulmy i nie pamiętajmy niczego złego, tylko to jedno: że łączy nas miłość bez kresu...
Wierzyć to znaczy ufać, kiedy cudów nie ma.
Jak słońce topi lód,
tak dobroć usuwa
nieporozumienia,
nieufność i wrogość.
Kiedy nie ma się nic do roboty, myśli stopniowo płyną coraz dalej i dalej. A gdy pójdą za daleko, trudno za nimi nadążyć.
Każdy z nas dźwiga brzemię swoich tajemnic. Każdy. Różnica polega na tym, że niektórzy ludzie potrafią ukrywać je lepiej od innych.