
O Boże, wybaw mnie od tych, co czołgając się na ...
O Boże, wybaw mnie od tych, co
czołgając się na kolanach skrywają
nóż, który chcieliby wbić w moje plecy.
Jesteśmy jako oliwki, dopiero kiedy nas miażdżą, wydajemy z siebie to, co najlepsze.
Trzeba umieć milczeć o tym samym, a nie tylko o tym samym mówić.
Pytania są niebezpieczne, bo niosą ze sobą odpowiedzi.
Nic, co żyje, nie żyje
ani samo, ani dla siebie.
Człowiek jest niewolnikiem tego, co mówi, i panem tego, co przemilczy.
Świat jest moją sceną. Trzymaj się blisko mnie, a dostaniesz gwiazdorską rolę w tym przedstawieniu.
Czas to największy skurwysyn... nic nie da wymazać.
A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...)
Tak naprawdę można je złamać tylko raz.
Reszta to ledwie zadrapania.
Chce się poczuć w końcu gdzieś dobrze, wiedzieć, że tam pasuje, być częścią czegoś.
Czegokolwiek.
Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego trudno nam dojrzeć prawdę.