
O Boże, wybaw mnie od tych, co czołgając się na ...
O Boże, wybaw mnie od tych, co
czołgając się na kolanach skrywają
nóż, który chcieliby wbić w moje plecy.
Zaufanie to skomplikowana sprawa. Trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Jedynym człowiekiem, któremu możemy w pełni zaufać,
jesteśmy my sami.
Poczucie winy nie jest tak ciężkie jak poczucie straty, ale więcej Ci zabiera.
Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?
Człowiek z gatunku „spójrzcie na mnie - szyję mam szerszą od czoła!
Kiedy już trochę żyjesz na tym świecie, zaczynasz widzieć różne rzeczy.
Po moim zniknięciu miejscowi dodali dwa do dwóch. Wyszło im siedem.
Niebo jest posiniaczone, tylko burza może je uleczyć.
Każdy ma dane od Boga prawo do własnej głupoty.
Wszystko w życiu jest tymczasowe
więc jeśli coś idzie dobrze, trzeba się cieszyć
bo nie będzie trwać wiecznie, a jeśli coś idzie źle,
nie martw się to też nie będzie trwać w nieskończoność.
Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań.