
Taka skromna była całe życie, a umiera jak Beethoven. W ...
Taka skromna była całe życie, a umiera jak Beethoven. W burzę.
Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.
... trzeba śnić cierpliwie
w nadziei że treść się dopełni
że brakujące słowa
wejdą w kalekie zdania
i pewność na którą czekamy
zarzuci kotwicę.
Normalność to tylko kwestia umowna.
Ludzie są na tyle szczęśliwi, na ile sami sobie na to pozwalają.
Znać ciebie i nie kochać, kochać cię, a nie kochać wiecznie - oto dwie rzeczy równie niemożliwe.
On długo patrzył jej w oczy, a potem przyciągnął czule do siebie i pocałował. Długi, namiętny pocałunek powiedział więcej niż wszelkie wyjaśnienia.
Człowiek dostaje od losu tyle, ile może udźwignąć.
Nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale.
Dobre słowo nie kosztuje więcej niż złe.
Prawdziwa elegancja opiera się na kobiecości.