Cześć, słonko, strasznie za tobą tęskniłem.

 Jeśli ludzie nie chcą ci czegoś powiedzieć, zwykle jest to coś bardzo złego.

 Bóg mówi, bierz, co chcesz... i płać.

 Moje dni upływają pomiędzy logiką, gwizdaniem, chodzeniem na spacery i stanami depresji.

 Blizny to mapa bólu, ukrytego zbyt głęboko, aby pamiętać.

 "Podobnie jak w stanie embrionalnym nie ulegając wpływom byłem posłuszny jedynie samemu sobie i przeglądając się w wodach płodowych nabierałem szacunku do siebie, tak teraz wsłuchiwałem się krytycznie w pierwsze spontaniczne wypowiedzi rodziców pod żarówkami. Miałem wyczulone ucho. Choć można było nazwać je małym, odstającym, zalepionym od biedy ślicznym, zachowywało jednak każde z tych tak dotąd dla mnie ważnych , bo stanowiących pierwsze wrażenia zdań. Więcej jeszcze: wszystko, co pochwyciłem owym uchem, oceniałem natychmiast maleńkim mózgiem i po rozważeniu tego, co usłyszałem, postanowiłem to i owo przyjąć - tamto zdecydowanie odrzucić.

 Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia.

 Możesz wyciągnąć człowieka z getta, ale nigdy getto z człowieka.

 Złość to moc równie silna jak miłość.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Zabawne, że nigdy nie myślisz o kobietach, które miałeś. Nie potrafisz zapomnieć tylko tych, które ci się wymknęły.