Nie wstydź się tego, że cię kocham. O nic cię ...

 Wszystko jest możliwe.
Niemożliwe wymaga po prostu więcej czasu.

 Odciął jej skrzydła, uśpił motyle i potłukł duszę.

 Żyję według zasady: ''Daj z siebie wszystko albo wracaj do domu''. I tak ze wszystkim. Albo daję z siebie tyle ile mogę, albo nawet nie zaczynam. Zarówno w związkach jak i w sporcie, stosuje to dosłownie do wszystkiego. Tak już żyję, Taki jestem.

 Lepiej by zraniła cię prawda, niż pocieszyło kłamstwo.

 Ludzie kochają zwycięzcę. Podziwiają go. Zachwycają się nim, więcej, wielbią. Opisują go, używając słów takich jak bohater, odwaga i wytrwałość. Garną do niego, chcą go dotykać. Pragną być tacy, jak on. Ale dlaczego? Jakie cechy zwycięzcy chcemy naśladować? Jego zaślepioną pogoń za czczą chwałą? Jego rozdętą samolubną obsesję, by zawiesić na szyi kawałek metalu? Gotowość poświęcenia wszystkiego,
w tym ludzi, żeby w imię zdobycia tandetnej statuetki być lepszym od innych na sztucznej nawierzchni? Dlaczego oklaskujemy ten egoizm,
tę miłość własną

 Jego słowa to moja zguba, przywodząca mnie nad skraj przepaści.

 Kiedy my się załamujemy, wszystko się załamuje.

 Sens ów polegał na tym, by nie zatracić w sobie czystej, niezmąconej
i nieskalanej cząstki wieczności, jaka trwa w każdej ludzkiej istocie.

 Nigdy nie można wrócić do tego co już się stało. Nawet jeśli ma się zegar w sercu.

 Dążymy do światła, pragniemy jednak, żeby otoczyły nas cienie.