Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do ...

 Ty nie mów do mnie w romantycznej walucie
Ty bardziej praktycznie do mnie mów
Bo chwilowo to jesteś jak ta dziura w bucie
Że szkoda dla ciebie mi słów
Ty nie myśl że dasz mi abonament na szczęście
Że skruszysz z ciała mego lód
Ja nie mam ochoty do tego zamęścia
No chyba że zdarzy się cud

 Kiedy zaczynamy grzebać w przeszłości, kłopoty pojawiają się same.

 Każdy niech żyje po swojemu...Bóg to spryciarz i rozpozna swoich...

 Nawet za sto lat nie będziesz na niego zasługiwała.

 Prawo to czysta fikcja. Nie używa się go.

 Dzielony smutek staje się połową smutku.

 Mówi się, że człowiek docenia ogród dopiero w pewnym wieku i myślę, że jest w tym trochę prawdy. Ma to chyba związek z wielkim cyklem życia. Niepowstrzymany optymizm młodych roślin po ponurej zimie ma w sobie coś z cudu, można z radością przyglądać się dokonującej się co roku przemianie i temu, jak natura ukazuje różne części ogrodu z ich najlepszej strony

 Jeden raz to pomyłka, dwa razy: pech lub zbieg okoliczności, trzy: umyślne działanie lub złe przyzwyczajenie.

 Nie trwoń czasu- to materia życia.

 Fizycznie wciąż była w domu, ale
duchem już zdążyła ich opuścić.