Ta sama godzina, to samo miasto, tyle, że gdzieś dalej.

 Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.

 Czy sądzisz, że swoje oczy trzymam w odbycie?

 Odnoszę wrażenie, że ludzie, którzy nie myślą zbyt wiele wyglądają młodziej.

 Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.

 Może nie należy nigdy ujmować swej miłości w słowa.

 Żyję więc jak więzień własnego ciała, nie mogąc uciec przed torturami, które sobie zadaje.

 Tak chyba wyglądają wszystkie pożegnania - przypominają skok w przepaść. Najtrudniej podjąć decyzję, że się to zrobi. Kiedy już się leci, nie można zrobić nic innego, jak tylko się temu poddać.

 Uśmiecha się bez żadnego powodu. Chemicznie szczęśliwy.

 Ludzie są podobni do zgłodniałych wilków zaczajonych w pustym drzewie.

 ...trzeba w życiu umieć podjąć ryzyko i korzystać z okazji.