Jej drabina do kariery, ma cztery litery.

 Kto sieje wiatr, ten zbiera burze.

 Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.

 Wszyscy jesteśmy żołnierzami, postępującymi zgodnie z otrzymanymi instrukcjami.

 Tak więc ciężarem jest dla mnie istnienie, życie ohydą, a śmierć wybawieniem!

 Czuję się jak powietrze. Jestem, ale mnie nie ma.

 Złość prowadzi do grobu.

 Pospieszne ciosy zwykle chybiają celu.

 W miłości urzeczywistnia się paradoks, że dwie istoty stają się jedną, pozostając mimo to dwiema osobami.

 Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.

 Bo kiedy wychodzi się z ciemności, słońce wydaje się jeszcze jaśniejsze.