Czasami czuje się bardzo skomplikowana dla samej siebie.

 Nie chcę i nie potrzebuję też żadnej innej podzięki, jak tylko, byś mnie kochał.

 Trzeba pocałować wiele żab, nim trafi się na księcia.

 Ból jest ogromny, ale potrzebuję go, bo ratuje mnie przez utratą zmysłów.

 Sprawiedliwość nie zawsze jest taka sprawiedliwa, jak powinna.

 Ucieczka winnym czyni.

 Moje życie. Moją przyszłość. Moją równowagę psychiczną. Moją wolność.

 Nie cel się liczy, ale sposób
w jaki się do niego dociera.

 Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?

 Zmarli widzą inaczej niż żywi, widzą naprawdę.

 Myślę, że najważniejszą rzeczą jakiej się dowiedziałem jest to, że zawsze
można się nauczyć czegoś więcej.