Piękno miłości dostrzegasz w pełni dopiero wtedy, kiedy ją tracisz.

 Bluszcz tuli się do pierwszego drzewa, jakie napotka;
oto pokrótce historia miłości.

 Trzeba mieć dla kogo żyć. Reszta jest milczeniem.

  Z czasem przestanę jeść duże ilości czekolady , przestanę płakać, mówić do ściany i krzyczeć na książki.

 Piekło to rzecz indywidualna, każdy człowiek ma swoje własne, jemu tylko przeznaczone inferno.

 Życie jest to opowieść idioty, pełna wrzasku i wściekłości, nic nie znacząca.

 Wszystko ma konsystencję oprócz mnie. Ja gdzieś zniknąłem.

 Jutro pomyślę, jak go odzyskać. Mimo wszystko, życie się dzisiaj nie kończy.

 Miłość lubi wykluwać się w cieple. Jak pisklę.

 Kochasz mnie- szepczę. Jego oczy stają się jeszcze większe. Bierze głęboki oddech. Wygląda na udręczonego i bezbronnego. - Tak odpowiada szeptem. - Kocham.

 O, z tego "Nie ma nadziei" ile masz nadziei!
Taki nadziei brak tworzy nadzieję inną, wysoką tak,
że nawet pycha nie spojrzy dalej, wiedząc, że nie ujrzy więcej.