Na naukę nigdy nie jest za późno.

 I wśród tego nieśmiałe życie przemocą wywleczone ze snu.

 Śmierć zmienia wszystko.

 - A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.

 Miłość nie stoi w miejscu, nie czeka jak kamień; trzeba ją stworzyć, jak chleb, przez cały czas trzeba ją stwarzać na nowo.

 - Otwórz oczy, dziewczynko! Jestem cholernym księciem i rozkazuję ci! Nie wolno ci odejść!

 Odnoszę wrażenie, że ludzie, którzy nie myślą zbyt wiele wyglądają młodziej.

 Dlaczego owe dawno zasypane i wyschnięte źródła wołają teraz z taką siłą?

 To co wydaje nam się takie groźne w mroku,
staje się przyjazne, gdy oświetlimy je światłem.

 Potem uciekasz. Bo jedyną rzeczą gorszą od tego, że jej nie ma, jest to, że ty nadal tu jesteś.

 Często nienawiść sama sobie zadaje rany.