Stracisz to, co cenisz najbardziej, więc doceń to póki możesz.

 Samotność sprawia, że ludzie stają się silniejsi.

 Więc ta rozpacz, ten ból pełen tęsknoty - to była miłość.

 Życie to pasmo bólu i najlepiej by było,
gdybyś się zaczęła do tego już

przyzwyczajać, Allie. Ból nigdy nie znika.
Gromadzi się. Jak śnieg.

 W świecie pełnym zdrajców jakże można się komuś zwierzać?

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.

 Podróż na dachu pociągu, jadącego w stronę
zachodzącego słońca. Wiatr we włosach.
I to uczucie... Uczucie cudownej wolności.

 Nie tak miało być, chcieliśmy dziś żyć i iść przed siebie z uśmiechem.

 Zawsze trudno jest uwierzyć, że straszne rzeczy zdarzają się naprawdę. Nie wierzymy w to nawet po latach.

 W świecie pełnym nienawiści ciągle musimy mieć nadzieję.
W świecie pełnym zła, wciąż musimy być pełni otuchy.
W świecie pełnym rozpaczy, nadal musimy mieć odwagę, by marzyć.
W świecie zanurzonym w nieufności, my ciągle musimy mieć siłę, by wierzyć.

 To prawda, że przygoda bez odrobiny stresu i lęku nie byłaby przygodą piękną, ale jakąś taką byle jaką, bo coś, co przychodzi bez trudu, w konsekwencji nie daje żadnej satysfakcji.