I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.

 Zapamiętaj, Tesso, że kiedy znajdziesz mężczyznę, który będzie chciał cię poślubić, poznasz, co to za człowiek, nie po tym, co mówi, ale po tym co robi.

 Jest o wiele za wcześnie, żeby już było wcześnie!

 Kochać to znaczy być wrażliwym. Pokochaj cokolwiek, a twoje serce z pewnością odczuje ból, a może nawet zostanie złamane. Jeśli chcesz mieć pewność utrzymania serce w stanie nienaruszonym, nie wolno ci go ofiarować nikomu.
Otul je ostrożnie swoimi hobby i odrobiną luksusu, unikaj wszelkich komplikacji, zamknij je bezpiecznie w szkatule lub trumnie własnego egoizmu. Ale w tej szkatule - bezpieczne, w ciemności, w bezruchu, bez powietrza - ono się zmieni.
Nie będzie złamane, nie, ono stanie się nie do złamania, nieprzystępne, zatwardziałe.

 Śmiech trzepotał wokół niej jak stado czarnych ptaków.

 Ale właśnie o to chodzi. Kiedy kochasz nie masz wyboru.

 Człowiek jest uczuciem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Z chorobą jest tak jak ze śmiercią.
Jest faktem. Nie jest żadną karą.

 Ludzie nie lubią, gdy idole ich zawodzą.

 W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.

 – Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.