I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.

 To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.

 Myślała o tym, że spotkała – zupełnie przypadkowo – niezwykłego człowieka. Że chciałaby, aby był na zawsze. Na wieczność. Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna jak przy nikim na świecie.

 Nasze dusze są jednakowe, niezależnie od tego, co w nich tkwi.

 Nie ma bólu, pomyślałem nagle, jest tylko potrzeba, bezlitosna potrzeba.

 Wrogi tłum zawsze składa się z pojedynczych ludzi.

 Ja też lubiłem się pieprzyć, ale nie robiłem z tego religii. Zbyt wiele jest w tym śmieszności i tragizmu. Ludzie nie za bardzo wiedzą, jak sobie z tym poradzić. Czynią więc z seksu zabawkę. Zabawkę, która ich niszczy.

 Przed nami jest tysiąc rodzajów życia, ale przeżyjemy tylko jedno.

 Tak już chyba jest ze wszystkim w życiu, że wydaje się prawdziwe tylko dopóki trwa, a potem masz wątpliwości, czy działo się na prawdę. Szczególnie, jeśli byłeś pijany kiedy to się działo.

 I właśnie to nadaje sens życiu: wiara.

 (...) bardzo łatwo jest stracić wszystko, co uważało się za dane na zawsze.