Wielu ludzi na Ziemi pozostaje martwymi przez całe swoje życie.

 Żadne wspomnienie nie jest niczym więcej niż osobistym wyborem.
Bardzo celowym wyborem.
Kiedy sobie kogoś przypominamy - rodzica, współmałżonka, przyjaciela - jako lepszych, niż być może byli, to robimy to po to, aby stworzyć ideał, coś, do czego sami moglibyśmy aspirować. Ale jeśli wspominamy kogoś jako pijaka, kłamcę i brutala tworzymy tylko wymówkę
dla własnego złego zachowania.

 Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

 "Zakochałam się w magii słów, w tym, w jaki sposób mnie dotykał
i co mówił, kiedy mnie dotykał. Pociągnął mnie za sobą jak wiatr pociąga nasionka dmuchawca.
Ja – bez woli… on jak żywioł."

 Normalny człowiek nie robi rzeczy, których musiałby się wstydzić.

 Przekonanie o własnej wyższości stanowi niezłą ochronę przed rzeczywistością.

 Każdy jest silny na swój sposób.

 Zawiedzione nadzieje rodzą wielki ból.

 Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała -
dlatego uwielbiam tę Miłość,
gdziekolwiek by przebywała.

 Znacznie trudniej jest sądzić siebie niż bliźniego.

 Zachody słońca i wspomnienia z dzieciństwa łączy ten sam rodzaj magii. I nie bierze się ona z ich piękna, ale z ulotności.