
Nie każdy musi być wielkim człowiekiem: być człowiekiem to już ...
Nie każdy musi być wielkim człowiekiem: być człowiekiem to już bardzo dużo.
Czasami musisz zniknąć. Odwrócić się na pięcie i zobaczyć świat bez niektórych osób. Jeśli ktoś Cię nie docenia, nie stój obok, nie uśmiechaj się jak w taniej produkcji i nie połykaj tłumionych łez, po prostu odejdź. Daj temu komuś szansę na zobaczenie życia bez Ciebie, bez Twojego śmiechu, humorków i ciągłych rozmów. Nabierz szacunku do samej siebie, nie pojaw się w tym samym miejscu co zawsze. Daj komuś szansę zatęsknić...
Ważniejsze jest nie zwycięstwo, lecz właściwe wykorzystanie zwycięstwa.
Wykąpmy się jeszcze raz w tych spranych gestach, kawałach i docinkach, wypijmy jeszcze kilkadziesiąt ślepych bruderszaftów, by następnego dnia po południu, umyci i ogoleni, ze zmiażdżoną głową, po czterech kawach stawić czoło dojrzałości.
Jeśli ludzie są zaślepieni na czyimś punkcie, zawsze chcą wszystko wiedzieć...
Do swoich snów człowiek dopiero przez cierpienie dorasta.
Kocham cię, to nic i wszystko zarazem.
Niech zamilkną rozmowy. Niech pierzchnie śmiech, to miejsce, gdzie weseli się śmierć miast życia.
Ludzki rozum może usprawiedliwić każde zło.
Czasem nie wszystko widać
na pierwszy rzut oka.
Nienawiść bierze się ze strachu
i braku wiedzy. Gdyby ludzie mogli poznać tych, których nienawidzą,
i skupić się na tym, co ich łączy, mogliby przełamać tę wrogość.