To one spotykały się ze mną. Ja tylko brałem.

 Normalność to tylko kwestia umowna.

 Jeśli ktoś ma zamknięte oczy, niełatwo jest przejrzeć go na wylot.

 Ogólnie to jest nieźle, tylko sensu życia brak.

 (...) myślimy, że idziemy naprzód, ale wracamy, cofamy się, nie wiadomo czy wchodzimy, czy wychodzimy.

 Miłość może wszystko, a skoro tak jest, to może przecież odejść,jednocześnie zostając.

 Człowiek jest trzciną na wietrze, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

 Wszyscy potrzebujemy czyjegoś towarzystwa...

 Płacimy tak drogo za nowe doświadczenia,
ponieważ nie wykorzystujemy starych.

 – Powinnam cię przeprosić, ale wcale nie jest mi przykro.
– A mi powinno być przykro, że tobie nie jest przykro, ale też nie jest mi przykro

 Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku.