Zostaw to wszystko i uciekaj. Zmień swoje życie, póki możesz.

 Ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znają wartości niczego.

 Wiosna to początek nowego. Człowiek się zastanawia, co zmienić, którą drogę wybrać.

 Nie blednieje, nie zgrzyta zębami, nie gryzie pięści z bólu i nie szarpie sobie duszy ten, kto wcale nie kocha…

 Kiedy słyszysz słowo „rak”, masz wrażenie, jakby ktoś podniósł planszę, na której rozgrywa się twoje własne życie, i podrzucił ją do góry. Wszystkie pionki są w powietrzu. A potem lądują na nowej planszy. I jest zupełnie inaczej.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Przedwcześnie pozbawiona złudzeń, rzygam na sztuczność uczuć.

 Człowiek ma do wyboru tylko dwie możliwości: zestarzeć się albo umrzeć młodo.

 Płaczący człowiek jest w środku złamany (…)
Nawet oczami nie widziałby dość jasno, by na cokolwiek mu się zdały.

 Ludzie potrafią żyć z rozczarowaniem, jeśli tylko mają do dyspozycji narzędzia, które pozwalają nadawać życiu sens.

 Nie idź spać w gniewie, bo czy się obudzisz – nie wiesz.